توآسمانی و من ریشه درزمین دارم

همیشه فاصله ای هست،دادازین دارم

قبول کن که گذشت ست کارمن ازاشک

که سالهاست به تنهایی ام یقین د ارم

تونیزدغدغه ات ازدقایقت پیداست

مراببخش اگرچشم نکته بین دارم

بخوان وپاک کن و اسم خویش رابنویس

به دفترغزلم هرچه نقطه چین دارم

کسی هنوزعیارتوراتفهمیده ست

منم که ازتوبه اشعارخودنگین دارم